Jozef II schafte tussen 1783 en 1787 163 kloosters en twee abdijen - 125 vrouwenkloosters en 40 mannenkloosters - af: ze waren zogezegd onnuttig, omdat ze zich niet bezighielden met onderwijs, studie, ziekenzorg of zielenzorg. De opbrengst van hun geconfisqueerde goederen stortte de keizer in een religiekas. Deze kas moest dienen om de pensioenen van de kloosterlingen uit de afgeschafte kloosters te betalen en om nieuwe parochies op te richten.

20010026: 20

19970041: 331 geeft de juiste datum van het edict

Antoine (19970041: 331) stelt het aldus: "Joseph II manifestait ainsi sa volonté de renforcer le clergé séculier qui, fonctionnarisé, devait servir de relais à la politique impériale et non pas d'intermédiaire avec lequel il fallait négocier."

19830039: 175

19050005: 372

Kalendarium: 143

19970041: 331 preciseert dat het om 163 kloosters gaat

19830049: 13 maakt ook melding van 163 afgeschafte kloosters

19870053: 230 maakt eveneens melding van 163 afgeschafte kloosters

19470013: 157 maakt ook melding van 163 afgeschafte kloosters

202304260029:404, 405 ('De 163 te niet gedane huizen, meestal vrouwenkloosters, waren van onbeduidend belang.' en ' de afschaffing bracht de openbare denkwijze - de publieke opinie, LT - niet in beroering.).
202304260029: 405-406: 'De kapitalistengroep zag zelfs met voldoening, dat de kloostergoederen nationaal eigendom werden. De graaf van Beaufort verklaarde aan de Staten van Henegouwen dat, zo hun tussenkomst hem ettelijke van de beschikbaar geworden gebouwen kon bezorgen, hij dezelven in fabrieken zou laten veranderen. (vn: Rijksarchief te Bergen, Etats du Hainaut, nr 927)