2004: broodprijs niet meer vastgelegd - evolutie 1950-2003

Ons dagelijks brood
De prijs van ons brood wordt al lang niet meer bepaald door de graanprijs, al blijft bloem het belangrijkste bestanddeel ervan.

Tot voor 1940 werd de broodprijs vastgelegd door de plaatselijke of gewestelijke bakkersgilden, en niet door het ministerie van Economische Zaken. Vóór 1940 kostte een brood dan ook niet overal evenveel. Bovendien was er voor de bakkers de concurrentie van nijverheidsbakkerijen en de syndicale bakkerijen. Zowel het ACV als de Socialistische Partij beschikten toen over een eigen bakkerij die de leden brood met korting bezorgde.

Bij het ontstaan van de bakkersbond in 1898 probeerde men meteen de leden te overtuigen te concurreren met kwaliteit en niet met de prijszetting. Toch was het zeer moeilijk om een vaste prijs vast te leggen. De broodprijs werd begin onze eeuw bepaald in cants (halve centiem), centiemen en suous (5 centiemen); later kwamen daar de dikkens (10 centiemen) en de kwartjes bij.

Na de Eerste Wereldoorlog werd de broodprijs vastgelegd op 1,10 BEF/kg. In mei 1940 werd de broodprijs vanuit Brussel voor het hele land opgelegd, aan 2,40 BEF voor een brood van 900 g en vier rantsoenzegels van 225 g per dag en per persoon. In 1949 was de rantsoenering van het brood voorbij en werd opnieuw gerekend met broden van één kilogram, die toen 6,90 BEF kostten. De verdere evolutie tot 2004 lees je in de tabel hieronder.




link naar Plattelandswijzer

zie ook het werk van VANDER VAEREN over de geschiedenis van de landbouw